Truth is always strange — stranger than fiction. Lord Byron

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Στο όνομα του θεού*

Come to me
Come lie beside me
Oh don’t deny me
Your love


Φρίιιιντομ! φρίιιιιντομ! φρίιιιιιιιιιντομ! αναφώνησε η εγγλεζούα, καθώς εχτές εδώσαμε και την τελευταία εξέταση.
Ελπίζω, για τις σπουδές μου.
Σαν φωνή του William Wallace, ειρωνικό αφού ειπώθηκε τώρα από κάποιο Άγγλο.

Make sense of me 
Walk through my doorway 
Don’t hide in the hallway
Oh love…step over 

Εγώ ελεύθερος δεν νοιώθω. Τουλάχιστον όπως θέλω εγώ να πιστεύω το τι εστί ελευθερία. Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από ποτέ και το μέλλον όσον αβέβαιο από ποτέ. Πάντα έλεγα ότι θα γυρίσω Κύπρο, την πατρίδα μου που αγαπώ και με πληγώνει. Ο λόγος όχι επειδή δεν υπάρχει επαγγελματική κατάρτιση στον τομέα μου, που δεν έχει, ιδικά τώρα. Αλλά επειδή δεν με περιμένει τίποτα στην Κύπρο, είτε φίλοι, είτε οικογένεια. Ενώ πράγματα που με ενοχλούσαν εξακολουθούν να παραμένουν και να χειροτερεύουν, αντιλήψεις, συνήθειες, ιδεολογίες και νοοτροπίες περασμένων δεκαετιών να εκφράζοντε φανατικά και πόσο χειρότερα ακόμα από νεαρά άτομα. Παραδείγματα όπως η χρήση καθημερινά λέξεων που δεν ευσταθούν σε τούτες τις εποχές, όπως: "αριστερός, δεξιός, Ένωσις, Μακάριος, φασίστες, κομμουνιστές, κ.α". Μόνο στην Κύπρο. Που τα ξέρουμε ούλα.
Η ζωή δεν είναι ροζ.
Η Κύπρος δεν είναι για μένα τώρα, ιδικά τώρα.
Ελπίζω να βρω κάτι έξω, οτιδήποτε φτάνει να είναι αρκετό για να μπόρω να ζιώ.

I’ll follow you down
In the name of whiskey
In the name of song
In the name of reason
In the name of hope
In the name of religion
In the name of dope
In the name of freedom

Πραγματικά ελεύθερος ήμουν στα 11 μου, στο δημοτικό. Τα απογεύματα στις αλάνες με τα ποδήλατα και όλη την παρέα της ηλικίας μου, που δεν γυρνάγαμε σπίτια μας μέχρι να νυχτώσει. Που χάθηκαν όλοι αυτοί τώρα;
Ίσως και η φορά πρόπερσι το καλοκαίρι στην ζούγκλα του Ελ Σαλβαδόρ, μακριά από τα πάντα και τους πάντες, ένας τρόπος ζωής μονάχα με τα άκρως βασικά αλλά τόσο γιομάτη, ζωντανή και ελεύθερη!

In the name of the father
In the name of the son

Μου πρότειναν για φέτος το καλοκαίρι να ηγηθώ εγώ της ομάδας που θα πάει στο Ελ Σαλβαδόρ, αλλά είπα όχι, εξάλλου το υποσχέθηκα ότι δεν θα ξανάφευγα..

No one is listening
I’m waiting to hear from you love
Stay with me



* θεού αντί Θεού, όχι επειδή δεν θέλω να πιστέψω, αλλά δεν μπορώ

4 σχόλια:

Πρασινάδα είπε...

Για Κύπρο αν δεν νοιώθεις έτοιμος, θα ελεγα μεν το κάμεις. Τωρά που το εκαμα εσυνειδητοποιήσα οτι αν το εκαμνα πιο νωρίς θα ηταν λάθος...εν ημουν ετοιμη.

Καθε καλο θα σου ευχηθώ! :)

she είπε...

nipenthes mou!
se skeftome sixna! euxome na vris ton dromo sou, kai na xeris, oti mia fili se perimeni edo stin kipro. esto kai an kathe fora kataferno NA MIN vrethoume gia kafe, oxi epidi den thelo, alla logo moron ipoxreoseon ktl.
se pion iposxethike na min xanafigis? a?a?
she

Ουφ! είπε...

πιστεύω πως ο κόσμος όλος εν στα πόδια σου, μπορείς να επιλέξεις να πας οπουδήποτε, ΜΗΝ έρτεις Κύπρο!!
:-)

Νηπενθές είπε...

@Πρασινάδα: :) Να σε καλά Πρασινάδα μου, για να το λες εσύ σίγουρα κάτι ξέρεις, σε ευχαριστώ πολύ!

@she: Με συγκινείς!!!! :)) Ένταξει και εγώ πόσο καιρό ήρθα και μόνο το καλοκαίρι.. Η αλήθεια είναι ότι έχω και κάτι που με κρατάει εδώ! Εκεί που δεν το περίμενα σοβαρεύει το αμόρε, αχαχαχα!

@ουφ: Αχ βρε Ουφ! Ελπίζω μόνο να βρεθεί κάτι καλό έξω.. που και όχι θα το παλέψω! :))

Δημοσίευση σχολίου

πέτε μου τα λλίο: